« κι όλοι είχαν την ιδέα πως χρωστούσαν κι απόφευγαν να κοιταχτούν»
Γιάννης Ρίτσος, Χρονικό
Μετά την μεγάλη επιτυχία της παράστασης του έργου «Μαχαίρι στο κόκαλο», που απέσπασε διθυραμβικές κριτικές και παρουσιάστηκε για δύο σεζόν, η ομάδα θεάτρου ÇaVa επιστρέφει στο Θέατρο 104.
Αυτή τη φορά, ανεβάζουν την παράσταση «Χρονικό», βασισμένη στην ομώνυμη ποιητική σύνθεση του σπουδαίου μας ποιητή, Γιάννη Ρίτσου, που περιλαμβάνεται στον τόμο «Τέταρτη διάσταση».
Στην ομάδα έρχεται να προστεθεί η σημαντική ηθοποιός Γιώτα Φέστα που μαζί με την Σάντρα Λειβαδάρα, τον Γιώργο Σύρμα και τον ίδιο τον σκηνοθέτη θα δώσουν σκηνική υπόσταση στους στίχους του Ρίτσου.
Σκηνοθετικό σημείωμα:
« Όπου και να σας βρίσκει το κακό, αδελφοί
όπου και να θολώνει ο νους σας
μνημονεύετε Διονύσιο Σολωμό
και μνημονεύετε Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη …»
Πριν επτά χρόνια, σε ένα αφιέρωμα για τον Γιάννη Ρίτσο, ο μεγάλος σκηνίτης του θεάτρου μας, Βασίλης Παπαβασιλείου, πρόσθετε με θάρρος στον περιβόητο στίχο του Οδυσσέα Ελύτη και το όνομα του Μονεμβασίτη ποιητή: « Μνημονεύετε και Γιάννη Ρίτσο. »
Τώρα λοιπόν που στα ερείπια του καιρού, προστέθηκαν και τα ερείπια του πολέμου, μνημονεύουμε και εμείς Γιάννη Ρίτσο. Μέσα σε δίσεκτους χρόνους ακατάσχετης αυτοαναφορικότητας, ίσως οφειλή ελάχιστη του θεάτρου να είναι η Ποίηση. Η Ποίηση στο Μνημονικό μας ως Χρέος. Και είναι η έννοια του Χρέους που επιστρέφει συνεχώς στο Χρονικό, μία σύνθεση μοναδική μέσα στην περιβόητη Τέταρτη Διάσταση.
Εκεί εξιστορείται το χρονικό της πολιτείας που εν δυνάμει προσωπογραφεί την Ελλάδα ως πραγματικότητα μέσα στο πέρασμα του χρόνου.
Το ερώτημα που θέτουμε σήμερα ως καλλιτέχνες και «άνθρωποι του καιρού μας» είναι κατά πόσο η πολιτεία αυτή μέσα στο Χρονικό είναι κτήμα του παρελθόντος ή εν τέλει διαθλάται και στο μέλλον, στο δικό μας παρόν δηλαδή, της τρίτης δεκαετίας του 21ου αιώνα.
Μείζονος σημασίας μορφή μέσα στο έργο αναδύεται ο Ταμίας του σωματείου « Πυθαγόρας ».
Αυτός «που κοιτούσε τόσο οικεία τα απόμακρα κ’ εξοφλούσε με το χρυσάφι των άστρων, που άλλωστε δεν είταν και δικό του, τα άγνωστα ακόμη χρέη ανθρώπων και αιώνων.» Η μορφή του Ταμία-Ποιητή, είτε στο παρελθόν είτε στο παρόν, στέκει πάντα το τελευταίο καταφύγιο ανθρωπισμού σε μια εποχή παραδομένη στην εικόνα της και την αγοροπωλησία της.
ΑΝ δεν έχουμε πουληθεί ακόμη ΙΣΩΣ έχουμε κάποιο Χρέος να την αναζητήσουμε.
Όχι μόνο στους νεκρούς, αλλά σε ό, τι ζωντανό έχει μείνει μέσα μας.
E-mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου, Ντμίτρι Πεσκόφ δήλωσε σήμερα σε δημοσιογράφο ότι… προτρέχει σχετικά με ερώτησή του εάν η Ρωσία σκέφτεται να συνδέσει την εκεχειρία με την άρση των διεθνών κυρώσεων.
«Ο Ρούμπιο και ο Βαλτ λένε ότι θα μας στείλουν αναλυτικές λεπτομέρειες μέσω διαφόρων καναλιών για το πλαίσιο της συζήτησης που πραγματοποιήθηκε στη Τζέντα.
Πρώτα πρέπει να λάβουμε αυτές τις λεπτομέρειες» είπε χαρακτηριστικά ο εκπρόσωπος του Πούτιν.
Ενδεικτικές, πάντως, των θέσεων και προθέσεων της Μόσχας ίσως είναι οι δηλώσεις του υπουργού Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ, ο οποίος διεμήνυσε πως η Ουκρανία έχει χάσει την ευκαιρία να διατηρήσει τα σύνορα του 1991.
«Εάν η Ουκρανία είχε τηρήσει τις συμφωνίες του Μινσκ θα μπορούσε να κρατήσει τα σύνορα του 1991, αλλά χωρίς την Κριμαία και το Ντονμπάς» φέρεται να ανέφερε ο κορυφαίος Ρώσος διπλωμάτης.
Ανάμεσα σε άλλα τόνισε ότι η Ρωσία ξέρει πώς να μην συμβιβαστεί στην ουκρανική κρίση για να προσθέσει πως στρατιώτες του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία, υπό όποια σημαία, θα είναι μια απειλή για τη Ρωσία.
«Κανείς δεν μιλάει σε εμάς. Συνεχίζουν να λένε ότι δεν μιλάνε για την Ουκρανία χωρίς την Ουκρανία, όμως κάνουν τα πάντα κατά της Ρωσίας χωρίς τη Ρωσία» υπογράμμισε.
Ο Ντμίτρι Πεσκόφ, ωστόσο, άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο να υπάρξει νέα τηλεφωνική επικοινωνία ανάμεσα στον Βλαντιμίρ Πούτιν και τον Ντόναλντ Τραμπ.
Η πρόταση θα μπορούσε να είναι προσχέδιο ειρήνης
Τη δική του θέση εξέφρασε σήμερα και ο Ουκρανός πρόεδρος, ξεκαθαρίζοντας ότι η χώρα του δεν εμπιστεύεται τη Μόσχα.
Ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι υποστήριξε ότι η αμερικανική πρόταση εκεχειρίας θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως προσχέδιο μιας ευρύτερης ειρηνευτικής συμφωνίας.
«Αντιμετωπίζω πολύ σοβαρά (την κατάπαυση του πυρός) και για μένα είναι σημαντικό να τερματιστεί ο πόλεμος», είπε ο Ζελένσκι σε συνέντευξη Τύπου στο Κίεβο, χαρακτηρίζοντας πολύ θετική την επανέναρξη της αμερικανικής βοήθειας και της ανταλλαγής πληροφοριών. «Είμαστε έτοιμοι για μια κατάπαυση του πυρός για 30 ημέρες όπως προτείνεται από την αμερικανική πλευρά».
Παράλληλα ο Ζελένσκι τόνισε πως το Κίεβο δεν «εμπιστεύεται» τη Ρωσία να εφαρμόσει μια εκεχειρία. «Έχω δηλώσει επανειλημμένα ότι κανείς από εμάς δεν εμπιστεύεται τους Ρώσους», είπε.
Τόνισε επίσης ότι αναμένει «ισχυρά» μέτρα από την Ουάσιγκτον αν η Μόσχα δεν αποδεχθεί την αμερικανική πρόταση. «Από ό,τι καταλαβαίνω, μπορούμε να υπολογίζουμε σε ισχυρά μέτρα», συμπεριλαμβανομένων «κυρώσεων» κατά της Ρωσίας και της «ενίσχυσης της Ουκρανίας» με όπλα είπε.
Ο Ουκρανός πρόεδρος πρόσθεσε ότι η συνάντηση στη Τζέντα βοήθησε στην «αποκλιμάκωση» των εντάσεων μεταξύ ΗΠΑ και Ουκρανίας έπειτα από τη σύγκρουση στον Λευκό Οίκο στις 28 Φεβρουαρίου ανάμεσα στον Ζελένσκι και τον Αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ .
Το σχόλιο του Ρούμπιο
Νέες δηλώσεις έκανε και ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μαρκ Ρούμπιο, σημειώνοντας ότι αναμένει μια θετική ανταπόκριση από τη Ρωσία.
Εάν η απάντηση είναι αρνητική «αυτό θα μας πει πολλά για τις πραγματικές προθέσεις του Κρεμλίνου» πρόσθεσε.
2o Greek Beer Festival Οnly Craft | 28-29-30 Μαρτίου 2025
Η γιορτή της Ελληνικής χειροποίητης μπύρας ανεβαίνει
στο Παλιό Αμαξοστάσιο στο Γκάζι
Η «καρδιά» της Ελληνικήςcraft μπύρας χτυπά πάλι δυνατά στο 2ο Φεστιβάλ Ελληνικής Χειροποίητης Μπύρας, στο κέντρο της Αθήνας, για ένα τριήμερο ξεφαντώματος συνοδεία street food και αγαπημένων καλλιτεχνών!
Στις 28, 29 και 30 Μαρτίου 2025, το Παλιό Αμαξοστάσιο στο Γκάζι θα γεμίσει με γεύσεις, αρώματα και ξεχωριστές προτάσεις από ταλαντούχους Έλληνες μικροζυθοποιούς που θα έχουν κάτι μοναδικό να σας παρουσιάσουν…Γιατί η κάθε μπύρα δεν είναι απλώς ένα ποτήρι στο χέρι…Είναι πάθος, μεράκι και αυθεντικότητα... Είναι οι ιστορίες των ανθρώπων που τις δημιούργησαν και τις μοιράζονται μαζί σας!!!. Μη λείψετε από το πιο διασκεδαστικό φεστιβάλ της Αθήνας. Ζήστε την απόλυτη craft beer εμπειρία στο Γκάζι!
Με ποιες ζυθοποιίες θα πείτε «στην υγειά σας»
Οι επιλογές για τους λάτρεις της ζυθοποιίας στο 2ο Φεστιβάλ Ελληνικής Χειροποίητης Μπύρας, που τελεί υπό την αιγίδα του Συνδέσμου Μικρών Ανεξάρτητων Ζυθοποιών Ελλάδος, είναι και φέτος εκλεκτές! Οι λάτρεις της βύνης και του λυκίσκου που διασκέδασαν πέρυσι στο ΣΕΦ, φέτος, στοΠαλιό Αμαξοστάσιο στο Γκάζι, θα γευθούν μπύρες από ζυθοποιούς από όλη την Ελλάδα, όπως:
Και ενώ η μπύρα θα ρέει άφθονη, γευστικές προτάσεις από street food artists θα συντροφεύoυν τη διασκέδασή σας, με παράλληλες μεγάλες συναυλίες που θα ανακοινωθούν σύντομα.
✔ Η Παρασκευή 28 Μαρτίου 2025 (17:00 - 00:00) θα είναι γεμάτη ενέργεια και ρυθμό, με συναυλίες από ροκ, χιπ-χοπ ακούσματα που θα απογειώσουν τη διάθεσή σας!!!
✔ Το μεσημέρι του Σαββάτου στις 29 Μαρτίου 2025, (12:00 - 17:00) το Παλιό Αμαξοστάσιο θα μεταμορφωθεί σε έναν χώρο έμπνευσης, γεύσεων και House μουσικής…
✔ Όμως το ίδιο βράδυ, 29 Μαρτίου 2025 (17:00 - 00:00) θα είναι γεμάτο απόλαυση και εκπλήξεις με Reggae & Ska Highlight της βραδιάς: Ένα πολυαγαπημένο, καλλιτεχνικό σχήμα - έκπληξη!
✔ Την Κυριακή 30 Μαρτίου 2025, (12:00 - 00:00)... έρχεται το καλοκαίρι λίγο πιο νωρίς και το Παλιό Αμαξοστάσιο μετατρέπεται σε μια μεγάλη γιορτή, με άρωμα Ικαρίας, Αιγαίου και Κρήτης με έναν απο τους κορυφαίους στο είδος.
Ζήστε την απόλυτη εμπειρία ελληνικής χειροποίητης μπύρας σε ένα τριήμερο, γεμάτο ελληνική φρέσκια μπύρα, πρωτότυπες γευστικές επιλογές από street artists, καλή μουσική και θετική ενέργεια. Μη λείψετε από την πιο φεστιβαλική γιορτή της Αθήνας.
Δικαιώνεται ο αγώνας των κατοίκων των Εξαρχείων, αναφορικά με την τοποθέτηση των λαμαρίνων στην πλατεία Εξαρχείων, οι οποίες έχουν τοποθετηθεί με αφορμή την κατασκευή σταθμού του μετρό.
Σήμερα, η ανοιχτή συνέλευση κατοίκων «Όχι μετρό στην πλ. Εξαρχείων» κάνει λόγο για «τεράστια νίκη», αναφερόμενη στην έκδοση της απόφασης του Πρωτοδικείου Αθηνών. Όπως τονίζεται σε σχετική ανάρτηση στα κοινωνικά δίκτυα, «στην αίτηση ανακοπής που κατέθεσε η εταιρία ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΜΕΤΡΟ, το δικαστήριο απαντά με μια τρομερή δικαίωση των κατοίκων. Οι λαμαρίνες της οδού Θεμιστοκλέους αποσύρονται στα τουλάχιστον 5 μέτρα πιο μέσα από την είσοδο των κτιρίων(!!!!). Παραμένει μόνο η περίφραξη στα ανοιχτά σκάμματα για έργα δικτύων της ΕΥΔΑΠ και της ΔΕΗ στο ύψος της Βαλτετσίου και στο ύψος της Αραχώβης».
Υπενθυμίζεται ότι πριν από περίπου μία εβδομάδα, συνεργεία της εργολαβικής εταιρείας αφαίρεσαν λαμαρίνες στην πίσω πλευρά της πλατείας Εξαρχείων, δηλαδή στο τμήμα προς την οδό Θεμιστοκλέους, προκειμένου να αυξηθεί ο διαθέσιμος δημόσιος χώρος και να μπορούν να περνούν ασθενοφόρα και άλλα οχήματα πρώτης ανάγκης, κόντρα στους ασφυκτικούς περιορισμούς που είχαν τεθεί το προηγούμενο διάστημα, καταπατώντας πλήρως τον δημόσιο χαρακτήρα της (πρώην) πλατείας. Η εξέλιξη αυτή- νίκη των κατοίκωνκαι των κινημάτων ήρθε μετά τη δικαστική προσφυγή 113 πολιτών και την απόφαση που δικαίωσε τον αγώνα τους.
Σήμερα, λοιπόν, μετά τη νέα εξέλιξη, η ανοιχτή συνέλευση σημειώνει: «Μια γειτονιά, μια τεράστια αγκαλιά ανθρώπων 3 χρόνια τώρα τα έχει βάλει με εταιρίες και κυβέρνηση, με τη μαφία των δημόσιων έργων που θεωρεί ότι μπορεί να κάνει ό,τι γουστάρει. Αυτή η νίκη είναι αποτέλεσμα 3 χρόνων κινηματικών διαδικασιών, 3 χρόνων καθημερινής δουλειάς σε όλα τα επίπεδα. Πορείες, διαμαρτυρίες, υλικό, έρευνα σε βάθος, τεχνικές δουλειές. Και αξίζει να σημειωθεί ότι το δικαστήριο δέχεται και βασίζει την απόφασή του στην αποτύπωση μηχανικών, 2 νέων ανθρώπων της συνέλευσής μας! Δεν εφησυχάζουμε. Η μάχη συνεχίζεται για να κερδίσουμε όλη την πλατεία, τη ζωή και την ελευθερία μας...».
Κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Gema το συναρπαστικό βιβλίο του Ντάγκλας Σκέλτον «Ασάλευτο αίμα», που είναι το δεύτερο της δημοφιλούς σειράς θρίλερ με ηρωίδα τη Ρεμπέκα Κόνολι.
Όταν το πτώμα ενός άντρα ντυμένου με στολή Χαϊλάντερ του δέκατου όγδοου αιώνα ανακαλύπτεται στην περιοχή της μάχης του Καλόντεν, η δημοσιογράφος Ρεμπέκα Κόνολι αποφασίζει να κυνηγήσει το ρεπορτάζ. Όμως, όταν βρίσκεται και δεύτερο πτώμα –αυτή τη φορά με την κόκκινη στολή του κυβερνητικού στρατού–, η προσπάθεια της Ρεμπέκα να ανακαλύψει την αλήθεια τη βάζει σε πολύ μεγάλο κίνδυνο. Άραγε, αυτοί οι φόνοι συνδέονται με την πολιτική, μ’ έναν τοπικό πόλεμο συμμοριών ή με κάτι εντελώς διαφορετικό;
Έγραψαν για το βιβλίο:
«Υπέροχη γραφή, ολοκληρωμένοι χαρακτήρες και αδιάλειπτο σασπένς – αυτό το αστυνομικό μυθιστόρημα τα έχει όλα».
Publishers Weekly
«Βαθύ, συναρπαστικό και ποτισμένο από το… κατάμαυρο χιούμορ του Σκέλτον». Neil Broadfoot
Βιογραφικό
Ο Ντάγκλας Σκέλτον γεννήθηκε στη Γλασκόβη. Εργάστηκε ως τραπεζικός υπάλληλος, εφοριακός, οδηγός ταξί (για δύο ημέρες), σερβιτόρος σε μπαρ (για δύο ώρες), δημοσιογράφος και ιδιωτικός ερευνητής. Έχει γράψει πολλά βιβλία σχετικά με αληθινά εγκλήματα και ιστορίες εγκλημάτων από τη Σκοτία, τώρα όμως έχει επικεντρωθεί στη μυθοπλασία. Το μυθιστόρημά του «Open Wounds» (Ανοιχτές πληγές) του 2016 ήταν στη μακρά λίστα για το βραβείο Μακίλβανι. Ο Ντάγκλας έχει ερευνήσει αληθινά εγκλήματα για λογαριασμό δικηγόρων της Γλασκόβης και ήταν αναμεμειγμένος σε μια μακροχρόνια καμπάνια για την αποκατάσταση της δικαστικής πλάνης σχετικά με τους διαβόητους πολέμους επικράτησης συμμοριών (εμπόρων ναρκωτικών και κλεπταποδόχων) στο Ιστ Εντ της Γλασκόβης, κατά τη διάρκεια του 1970 και του 1980.
Από τις Εκδόσεις Gema επίσης, κυκλοφορεί το βιβλίο του «Ο όρμος των καταιγίδων».
Με τα μάτια στραμμένα στην προστασία της ανθρώπινης ζωής αγορεύει η εισαγγελέας Σταματίνα Περιμένη στη δίκη για τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι με τους 104 νεκρούς και τους 57 εγκαυματίες. Άλλες στιγμές η πρόταση της εισαγγελέως γίνεται δεκτή με επιδοκιμασίες και χειροκροτήματα από τους συγγενείς, ενώ άλλες φορές, ιδιαίτερα όταν αναφέρθηκε στο γιατί η πράξη δεν είναι κακούργημα,προκάλεσε έντονες αντιδράσεις με ορισμένους εξ αυτών να παραπέμπουν στο αίτημα του ανακριτή που είχε ζητήσει τρεις φορές την ποινική αναβάθμιση της κατηγορίας.
Στον κομβικό ρόλο της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας, τα όρια της ευθύνης των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης στη φονική πυρκαγιά στο Μάτι δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στην οργανωμένη προληπτική απομάκρυνση αναφέρθηκε από τα πρώτα κιόλας λεπτά της αγόρευσης της.
Η εισαγγελική αγόρευση διεξάγεται παρουσία εκατοντάδων πολιτών, συγγενών θυμάτων και κοινού που κυριολεκτικά κρέμονται από τα χείλη της εισαγγελικής λειτουργού σε ό,τι αφορά το κομμάτι της ποινικής μεταχείρισης των 21 κατηγορουμένων οι οποίοι δικάζονται σε δεύτερο βαθμό για την τραγωδία στο Μάτι .
Η αγόρευση της εισαγγελέως για την πυρκαγιά στο Μάτι
Οι συγγενείς των θυμάτων μάλιστα την ώρα που η εισαγγελέας περιέγραφε τις δυνατότητες της οργανωμένης προληπτικής απομάκρυνσης την ώρα που η καταστροφή ήταν σε εξέλιξη ξέσπασαν σε χειροκροτήματα.
«Αυτό που ειπώθηκε ότι δεν προλάβαμε ,ότι δεν είχαμε χρόνο ,δεν ισχύει σαν σύλληψη θεωρητική. Όταν έχεις καταστροφή που εξελίσσεται οφείλεις να διαβλέψεις ποια θα είναι αυτή η εξέλιξη για να αποτρέψεις ή να περιορίσεις τις συνέπειες. Δεν μπορείς να περιμένεις να έρθει ο άλλος να σου πει ότι γίνεται η εξέλιξη του φαινομένου. Όταν ο κίνδυνος γίνει καταστροφή δεν έχεις πολλά να κάνεις. Η οργανωμένη προληπτική απομάκρυνση ή εκκένωση δεν γίνεται όταν δεν υπάρχει σχέδιο ,όπως ειπώθηκε ,όταν όμως η φωτιά έρχεται δεν τον διατρέχεις άμεσα τον κίνδυνο και χρειάζεται πρόβλεψη για να τον αποφύγεις .Εκεί όφειλε να γίνει η οργανωμένη απομάκρυνση», είπε η εισαγγελέας επισημαίνοντας ότι όταν το χάος δεν μπαίνει σε σε μια σειρά τα αποτελέσματα είναι τραγικά.
Σε αυτή ακριβώς την περικοπή ξέσπασαν σε χειροκροτήματα οι παριστάμενοι στο ακροατήριο με ορισμένους από αυτούς να λένε «πολύ καλά τα λέει» η εισαγγελέας χωρίς να κρύβουν τα δάκρυα συγκίνησης ακούγοντας την εκπρόσωπο της εισαγγελικής αρχής να λέει αυτά που εκείνοι φωνάζουν τόσα χρόνια ότι τους άφησαν αβοήθητους να καούν και ποτέ κανένας δεν τους ενημέρωσε για το κακό που ερχόταν..
Ωστόσο,αργότερα όταν η εισαγγελέας εξηγώντας γιατί η πράξη δεν είναι κακούργημα υπήρξαν αντιδράσεις από το ακροατήριο που ζήτησαν έστω και την τελευταία στιγμή να αναβαθμιστεί η κατηγορία και να περάσει η εισαγγελέας στην ιστορία σαν τον Κολοκοτρώνη. Με την εισαγγελέα να απαντά πως αν εισηγηθεί κάτι τέτοιο σε αυτό το στάδιο θα περάσει στην ιστορία σαν την εισαγγελέα που συνετέλεσε στην παραγραφή της αξιόποινης πράξης .Είχε επισημάνει μάλιστα απευθυνόμενη προς το ακροατήριο ότι ακόμα και για τα πλημμελήματα η προβλεπόμενη ποινή να είναι το ίδιο αυστηρή όπως και για τα κακουργήματα.
Και όταν έθεσε από έδρας το ρητορικό ερώτημα αν αποδέχονται οι συγγενείς ότι όλοι οι κατηγορούμενοι είχαν προβλέψει ότι έρχεται η καταστροφή και την είχαν αποδεχτεί, το ακροατήριο απάντησε με ένα μεγάλο και παρατεταμένο «ναι». Το δικαστήριο διέκοψε για λίγη ώρα για να ηρεμήσουν τα πνεύματα.
Με την έναρξη της αγόρευσής της η εισαγγελέας αναφέρθηκε στη δυσκολία να κάνει γραπτώς τη πρόταση της,την οποία διατυπώνει προφορικά. Όταν έκλεινα τα μάτια μου έβλεπα σκηνές από την τραγωδία και όταν τα άνοιγα έβλεπα όλους εσάς. Δεν έχω κοιμηθεί όλες αυτές τις μέρες. Σήμερα θα αναπτύξω το νομικό μέρος.’ είπε προετοιμάζοντας το ακροατήριο και τους κατηγορουμένους ότι αύριο θα ολοκληρώσει επί της ενοχής ή μη την αγόρευση της για τους 21 κατηγορουμένους.
Η εισαγγελέας από τα πρώτα κιόλας λεπτά έστρεψε τον προβολέα της αγόρευσής της στη γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας και της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας.
Η αγόρευσή της θα ολοκληρωθεί στην αυριανή συνεδρίαση.
Στο Αίγιο, στην ιδιαίτερη πατρίδα της και τόπο που γεννήθηκε, έπεσε η αυλαία σήμερα, Τετάρτη (12/03) για την ηθοποιό Καίτη Κωνσταντίνου, η οποία έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 62 ετών, βυθίζοντας στο πένθος την οικογένειά της, τους συναδέλφους της ηθοποιούς αλλά και το κοινό που τη γνώρισε και την αγάπησε μέσα από τους ρόλους της.
Κηδεία της ηθοποιού Καίτης Κωνσταντίνου από τον Ιερό Ναό Αγίου Σπυρίδωνα στη Ροδάνθη Αιγίου, Τετάρτη 12 Μαρτίου 2025. (EUROKINISSI)
Συγγενείς, φίλοι και συνεργάτες, εκπρόσωποι του καλλιτεχνικού χώρου ταξίδεψαν μέχρι την Ροδοδάφνη Αιγίου, για να αποχειρετήσουν την αγαπημένη ηθοποιό.
Η κηδεία τελέστηκε σε κλίμα θλίψης και συγκίνησης στις 12:00 μ.μ. στον Ιερό Ναό Αγίου Σπυρίδωνα.
Κηδεία της ηθοποιού Καίτης Κωνσταντίνου από τον Ιερό Ναό Αγίου Σπυρίδωνα στη Ροδάνθη Αιγίου, Τετάρτη 12 Μαρτίου 2025. (EUROKINISSI)
Η σορός της ηθοποιού βρισκόταν στην εκκλησία από τις 11 το πρωί και εκεί πρώτη έφτασε η μητέρα της Καίτης Κωνσταντίνου, υποβασταζόμενη από την κόρη της, Μαρία.
Αγαπημένα της πρόσωπα, εκπρόσωποι του πολιτικού και καλλιτεχνικού κόσμου έστειλαν στεφάνια, με το μήνυμα σε ένα από αυτά να προκαλεί ρίγη συγκίνησης.
Ήταν αυτό των τριών αγαπημένων φίλων της, Ζέτας Μακρυπούλια, Μαρίας Καβογιάννη και Ελισάβετ Κωνσταντινίδου, στο οποίο έγραφε: “Καιτούλα μας, καλό σου ταξίδι. Μας νίκησες!“, καθώς οι τέσσερις τους λάτρευαν να παίζουν μπιρίμπα.
Κηδεία της ηθοποιού Καίτης Κωνσταντίνου από τον Ιερό Ναό Αγίου Σπυρίδωνα στη Ροδάνθη Αιγίου, Τετάρτη 12 Μαρτίου 2025. (EUROKINISSI)
Στεφάνι έστειλε και ο υφυπουργός Πολιτισμού, Ιάσων Φωτήλας.
Σημειώνεται πως η οικογένειά της κάνει παράκληση, αντί στεφάνων να πραγματοποιηθούν δωρεές στο Ειδικό Κέντρο Αποκατάστασης Αιγίου (Ε.Κ.Α.ΜΕ.).
Κηδεία της ηθοποιού Καίτης Κωνσταντίνου από τον Ιερό Ναό Αγίου Σπυρίδωνα στη Ροδάνθη Αιγίου, Τετάρτη 12 Μαρτίου 2025. (EUROKINISSI)
Συνελήφθη ο πρώην πρόεδρος των Φιλιππίνων, Ροντρίγκο Ντουτέρτε γνωστός ως «Τραμπ της Ασίας», ο οποίος ήταν πίσω από χιλιάδες δολοφονίες περί τα 30 χρόνια.
Τα χρόνια που μεσουρανούσε ο Ροντρίγκο Ντουτέρτε στην πολιτική σκηνή των Φιλιππίνων, ήταν γνωστός ως ο «Τραμπ της Ασίας» για το ανορθόδοξο στιλ της διακυβέρνησης και τη ρητορική μίσους, αλλά και ως Duterte Harry (βλ. Dirty Harry), αφού είχε πάρει το νόμο στα χέρια του.
Μεταξύ των πολλών ακραίων που έκανε, ήταν να συγκρίνει τον πόλεμο εναντίον των ναρκωτικών με το Ολοκαύτωμα και τον εαυτό του με τον Χίτλερ, να αστειευτεί πως θα έπρεπε να είναι πρώτος σε ομαδικό βιασμό Αυστραλής ιεραποστόλου, είχε καταραστεί τον Πάπα γιατί είχε προκαλέσει μποτιλιάρισμα κατά την επίσκεψη του στη χώρα, είχε χαρακτηρίσει όλους τους καθολικούς επισκόπους «π… γιους»και «άχρηστους», τον Θεό «ηλίθιο» και είχε αποκαλέσει τον πρόεδρο Ομπάμα «π.. γιο» πριν τον στείλει στον διάβολο. Τα πήρε πίσω όταν ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ ακύρωσε το ραντεβού τους (εξήγησε πως ο Θεός του είχε πει να σταματήσει να βρίζει), αλλά ήταν αργά.
Oι αρχές είχαν επιμείνει πως σκότωσαν σε αυτοάμυνα, ωστόσο οι οικογένειες των θυμάτων και οργανισμοί ανθρωπίνων δικαιωμάτων έκαναν λόγο για εκτελέσεις. Στους νεκρούς ήταν έφηβοι, ο δήμαρχος της πόλης και η σύζυγός του.
Τουναντίον, για δυο δεκαετίες δήμαρχος πόλης των Φιλιππίνων και για μια οκταετία πρώτος πολίτης της χώρας.
Πώς μετά να συμβιβαστεί με την ιδέα της σύλληψης του, μετά το ένταλμα που εξέδωσε την Τρίτη το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας;
Δες πώς διαχειρίστηκε τις εξελίξεις, κατά την εμφάνιση των αρχών στο αεροδρόμιο της Μανίλας, με τον Ντουτέρτε να συλλαμβάνεται κατά την επιστροφή του από το Χονγκ Κονγκ, όπου συνάντησε οπαδούς του.
Πώς βγήκε έστω και αργά το ένταλμα σύλληψης;
Η σχετική έρευνα άρχισε το 2018, λίγο μετά το αίτημα (των 77 σελίδων) που κατέθεσε ο δικηγόρος Τζουντ Σάμπιο. Βρέθηκαν δεδομένα της αστυνομίας που έδειχναν πως στα χρόνια της προεδρίας του είχαν δολοφονηθεί περισσότεροι από 7.000 άνθρωποι, σε επιχειρήσεις εναντίον των ναρκωτικών. Τα στοιχεία δείχνουν πως πολλά παιδιά που έχασαν τη ζωή τους δεν είχαν την παραμικρή σχέση με ναρκωτικά (η κυβέρνηση είχε αναφέρει πως ήταν “παράπλευρες απώλειες”).
Ανεξάρτητοι φορείς δήλωσαν πως ο αριθμός των δολοφονημένων στους δρόμους ή στα σοκάκια από άγνωστους άνδρες, είναι πολύ μεγαλύτερος. Ότι τα θύματα φτάνουν τα 30.000.
Στη σύλληψη του αμφισβήτησε τη νομιμότητα του εντάλματος, λέγοντας «ποιος είναι ο νόμος και ποιο είναι το έγκλημα που έκανα;». Στην ομιλία του στο Χονγκ Κονγκ είχε αναρωτηθεί και «τι έκανα λάθος; Έκανα ό,τι μπορούσα, ώστε να υπάρχει λίγη ησυχία και γαλήνη στις ζωές των Φιλιππινέζων».
O δικηγόρος Τζουντ Σάμπιο με το αίτημα που κατέθεσε στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, για έρευνα του Ντουτέρτε. AP Photo Mike Corder
«Θα σας σκοτώσω όλους»
O Rodrigo Roa Duterte ήταν γνωστός ως δημιουργός «ομάδων θανάτου» στην πόλη του, το Νταβάο (μητρόπολη 1.5 εκατομμυρίων κατοίκων), όπου γεννήθηκε, μεγάλωσε, δούλεψε ως εισαγγελέας και το 1988 έγινε δήμαρχος. Σηκώθηκε από αυτήν την καρέκλα το 2016 για να καθίσει σε εκείνην του προέδρου της χώρας -έως το 2022.
Υποσχέθηκε να συνεχίσει τον αμείλικτο πόλεμο κατά του εγκλήματος, με μαζικές δολοφονίες υπόπτων εγκληματιών. Για την ακρίβεια, είχε πει πως «εάν φτάσω στο προεδρικό παλάτι, θα κάνω ό,τι έκανα ως δήμαρχος».
Εννοούσε κάθε λέξη.
Ενώ ήταν δήμαρχος στο Νταβάο οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων του είχαν ζητήσει να διερευνήσει περισσότερες από 1.000 εξωδικαστικές δολοφονίες φερόμενων εμπόρων ναρκωτικών, μικροεγκληματιών έως παιδιών του δρόμου που είχαν γίνει στην πόλη του, επί των ημερών του.
Το 2012, η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Φιλιππίνων είχε συστήσει στους εισαγγελείς να απαγγείλουν κατηγορίες για φόνο κατά του Ντουτέρτε, ωστόσο εκείνοι αρνήθηκαν. Τελικά, την «πλήρωσαν» μόνο αστυνομικοί που καταδικάστηκαν για παραμέληση καθήκοντος.
Επειδή μπορεί να πιστεύεις πως όλα αυτά είναι αστικοί μύθοι, να σου πω ότι ο ίδιος παραδέχθηκε πως όντως ήταν σε ομάδα θανάτου, σε live εβδομαδιαία τηλεοπτική εκπομπή, κατά τη συνέντευξη που έδωσε στο πλαίσιο της προεκλογικής του εκστρατείας για την προεδρία.
Ο Ντουτέρτε είχε δηλώσει ότι «βίασαν όλες τις γυναίκες. Ήταν αυτή η Αυστραλή ιεραπόστολος. Όταν την έβγαλαν, είδα το πρόσωπο της και σκέφτηκα son ob a bitch. Κρίμα. Τη βίασαν, ο ένας μετά τον άλλον».
«Ήμουν έξαλλος που τη βίασαν, αλλά ήταν τόσο όμορφη. Σκέφτηκα πως ο δήμαρχος θα έπρεπε να είναι πρώτος».
On camera είχε ξεκαθαρίσει και ότι υποστηρίζει δημόσια τη χρήση εξωδικαστικών δολοφονιών ως λύση κατά του εγκλήματος στις Φιλιππίνες. Είχε προειδοποιήσει ότι «εάν γίνω πρόεδρος, καλύτερα να κρυφτείτε όλοι, γιατί θα σας σκοτώσω όλους.
Δεν θέλω να κάνω έγκλημα, αλλά εάν κατά τύχη ο Θεός με βάλει σε μια τέτοια συνθήκη, καλύτερα να προσέχετε όλοι. Οι 1.000 θα γίνουν 100.000. Θα σας πετάξω όλους στη Manila Bay για να ταΐσω όλα τα ψάρια».
Επειδή προκλήθηκε ένας μικρός χαμός με τις τοποθετήσεις του, ανακάλεσε. Μετά διευκρίνισε πως ως δήμαρχος είχε σκοτώσει τρεις υπόπτους για απαγωγή, σε επιδρομή της αστυνομίας.
Συνέκρινε τον πόλεμο εναντίον των ναρκωτικών με το Ολοκαύτωμα
Από όταν ήταν δήμαρχος στο Νταβάο ο Ντουτέρτε είχε ήδη περισσότερα παρατσούκλια από τον μέσο εγκληματία του πλανήτη. Ήταν γνωστός ως Digong, Rody, DU30, PRRD και -κυρίως- ως «τιμωρός».
Όπως διάβασες νωρίτερα, ο πολιτικός καριέρας είχε ένα στόχο από τη ζωή του: να είναι ο νικητής στον πόλεμο των ναρκωτικών. Πέραν τούτου δεν τον ενδιέφερε τίποτα, με πρώτα τα μέσα που θα χρησιμοποιούσε για να κυριαρχήσει.
Η αλήθεια είναι πως δεν έκρυψε ποτέ τις προθέσεις του. Τουναντίον, τις διατυμπανούσε σε κάθε ευκαιρία.
Τώρα υπάρχουν 3.000.000 εθισμένοι στα ναρκωτικά στη χώρα μου. Θα ήμουν ευτυχής να τους σφαγιάσω. Αν η Γερμανία είχε τον Χίτλερ, οι Φιλιππίνες έχουν εμένα! Ξέρετε τα θύματα μου. Θα ήθελα να είναι όλοι εγκληματίες, ώστε να τελειώσω το πρόβλημα που δημιουργούν στη χώρα μου και να σώσω την επόμενη γενιά από την καταστροφή».
Θα διάβασες πως αυτό ειπώθηκε το Σεπτέμβριο του 2016.
Ο Ντουτέρτε συνέχισε να κάθεται ανενόχλητος στην προεδρική καρέκλα των Φιλιππίνων, μολονότι υπήρχαν στοιχεία που έδειχναν ότι σε τέσσερις μήνες που ήταν αρχηγός του κράτους, η αστυνομία είχε σκοτώσει εκατοντάδες χρήστες ναρκωτικών, με πολλούς άλλους θανάτους να αποδίδονται σε δολοφονίες για εκδίκηση.
Από την πρώτη ημέρα της προεδρίας του, είχε δώσει εντολή στις αρχές να χτυπούν τις πόρτες υπόπτων για χρήση ναρκωτικών και να τους προσκαλούν να εγγραφούν ως χρήστες στους αξιωματούχους της τοπικής τους κοινότητας.
O λάτρης των όπλων, Ντουτέρτε δοκιμάζει μια παρτίδα που αγόρασε η χώρα του το 2017. AP Photo
Τι θα συμβεί στον Ντουτέρτε μετά το ένταλμα σύλληψης
Ο Ντουτέρτε είχε αποσύρει μεν, τις Φιλιππίνες από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, αλλά σύμφωνα με τον μηχανισμό απόσυρσης, το δικαστήριο διατηρεί τη δικαιοδοσία για εγκλήματα που διαπράχθηκαν κατά τη διάρκεια της περιόδου ένταξης ενός κράτους. Εν προκειμένω, μεταξύ 2016 και 2019, όταν έγινε επίσημη η αποχώρηση των Φιλιππίνων.
Στο ένταλμα σύλληψης αναφέρεται ότι «πι ύποπτοι στερήθηκαν τη δέουσα διαδικασία βάσει του νόμου» και χιλιάδες άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένων παιδιών, πέθαναν. Μετά τη σύλληψή του ο Ντουτέρτε επιβιβάστηκε σε πτήση με προορισμό τη Χάγη, όπου αναμένεται να εμφανιστεί ενώπιον του δικαστηρίου για να του απαγγελθούν οι κατηγορίες.
Πολιτικοί αναλυτές δήλωσαν στο Time ότι «είναι πολύ νωρίς να πούμε πώς η σύλληψη του Ντουτέρτε θα επηρεάσει τις επερχόμενες τοπικές εκλογές ή την επικείμενη προεδρική αναμέτρηση το 2028. Αλλά σίγουρα αντιστράφθηκε το αίσθημα του αήττητου που είχε ο πολιτικός, ο οποίος πίστευε πως δεν θα λογοδοτήσει ποτέ».
Σε ένα απολυταρχικό καθεστώς, που δεν κατονομάζεται, μια ομάδα καλλιτεχνών
του θεάτρου ανεβάζει στη σκηνή ένα απαγορευμένο έργο, κάτω από το ραντάρ ελέγχου της κυβέρνησης.
Τοέργο Ένας Καθρέφτης της Σαμ Χόλκροφτ καυτηριάζει με οξύ τρόπο τις καταχρηστικές δομές της εξουσίας στο χώρο του θεάτρου και ευρύτερα της βιομηχανίας του θεάματος.
Είναι μια μαύρη κωμωδία για την ηθική κενότητα του φαινομένου της λογοκρισίας, την προπαγάνδα και τον παραλογισμό των τυράννων που κολακεύονται να πιστεύουν πως είναι προστάτες των Τεχνών.
Είναι μια αιχμηρή κριτική της τέχνης του θεάτρου γενικότερα και κυρίως της εμμονής του να παρουσιάζει καλοφτιαγμένες, τακτοποιημένες εκδοχές της αληθινής ζωής αντί να μιλά για το χάος που την διέπει.
Το έργο μιλά για το όριο μεταξύ τέχνης και ζωής, για το τι είναι η θεατρική αλήθεια, ποιο το νόημα στο ανέβασμα μιας παράστασης, καθώς και για τις αυταπάτες που χρειάζεται κανείς να διαθέτει για να επιβιώνει σε ένα όλο και πιο βίαιο παρόν.
Το έργο Ένας Καθρέφτης της Σαμ Χόλκροφτ, είναι το απόλυτο ψέμα, ίσως όμως και ό, τι πιο κοντινό στην αλήθεια έχει γραφτεί στις μέρες μας.
Οι παραστάσεις ξεκίνησαν τον Δεκέμβριο 2024 στη Σκηνή Μπέκετ και θα συνεχιστούν έως και τα τέλη Απριλίου 2025 στους χώρους Βρυσάκι – ArtFix και Space Baby | Visual & Performing Arts Center.
Η παράσταση πραγματοποιείται υπό την αιγίδα και με την οικονομική υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού.
Και με την υποστήριξη του Hellenic Initiative Australia
Η αποστολή θανάτου στη Λιβύη όπου πέντε άνθρωποι, τρεις στρατιωτικοί και δύο πολίτες, έχασαν τη ζωή τους, σημάδεψε τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις. Είναι η αποστολή με τους περισσότερους νεκρούς σε περίοδο ειρήνης και το χειρότερο είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι χάθηκαν εξαιτίας εγκληματικής αμέλειας, προχειρότητας και ανευθυνότητας.
Μέσω των καταθέσεων που έχουν δώσει για την ΕΔΕ του ΓΕΕΘΑ, στρατιωτικοί και διπλωμάτες, θα ξετυλίξουμε όλη την αλήθεια για την αποστολή στη Λιβύη και θα αναδείξουμε όσα δεν μας έχουν πει ή μας τα έχουν πει διαφορετικά από ό,τι έγιναν. Μέσω του περιεχομένου των καταθέσεων θα απαντηθούν όλα τα ερωτήματα:
1.Ποιος αποφάσισε την αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας στη Λιβύη;
Σύμφωνα με όσα κατέθεσε ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στη Βεγγάζη Σταύρος Βενιζέλος:
«Την Τετάρτη 13/9/23 αποφασίστηκε από τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας η αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας στη Λιβύη, κατόπιν σχετικής του επιστολής προς τον Πρόεδρο της Λιβύης».
2.Γιατί αποφασίστηκε η αποστολή;
Από την κατάθεση Συνταγματάρχη προκύπτει:
«Την Τρίτη το βράδυ (σ.σ. 12 Σεπτεμβρίου 2023), υπήρξε πληροφορία ότι η Τουρκία έστειλε ανθρωπιστική βοήθεια και προσωπικό άνω των 150 στελεχών, στην Ανατολική Λιβύη με 3 αεροσκάφη. Την Τετάρτη υπήρξαν πολιτικές ζυμώσεις, σε υψηλό επίπεδο και την Πέμπτη 14 Σεπτεμβρίου 2023 το πρωί, λάβαμε εντολή επανεκκίνησης, ώστε να κάνουμε ό,τι ήταν εφικτό».
Συνεπώς η βιασύνη με την οποία αποφασίστηκε η αποστολή και ακόμη χειρότερα, η βιασύνη στο σχεδιασμό της, αποδίδεται στην αγωνία να δείξουμε ότι «παρακολουθούμε τις κινήσεις της Τουρκίας».
Αυτό προκύπτει και από την κατάθεση ιατρού στην ΕΔΕ του ΓΕΕΘΑ που περιγράφει ότι στο αεροδρόμιο της Ελευσίνας πριν από την αναχώρηση «ο Αντιστράτηγος Διευθυντής Ειδικών Επιχειρήσεων συγκέντρωσε όλους και ουσιαστικά μας είπε ότι δεν ξέρουμε ακριβώς που θα πάμε, δεν ξέρουμε ακριβώς τι θα κάνουμε, αλλά πάνω απ΄ όλα προέχει η τιμή και η ελληνική σημαία».
Ο κ. Χούπης στις επόμενες κρίσεις έγινε Α/ΓΕΕΘΑ.
3. Υπήρξαν προειδοποιήσεις για τους κινδύνους της αποστολής;
Οι προειδοποιήσεις ήταν σαφέστατες καθώς η εκτίμηση κινδύνου που έγινε από στρατιωτικούς των Ειδικών Δυνάμεων ανέφερε:
«Τα οδικά ταξίδια εντός Λιβύης παραμένουν εξαιρετικά επικίνδυνα. Εξακολουθεί να υπάρχει κίνδυνος να εμπλακούν σε κρούσματα τοπικής βίας μεταξύ ένοπλων ομάδων. Υπάρχει επίσης υψηλός κίνδυνος κλοπής αυτοκινήτων, ληστείας και πρόσκρουσης σε μη εκραγμένα πυρομαχικά εκτός δρόμου. Ο παραλιακός δρόμος μεταξύ Zawiyah και Τρίπολης παρουσιάζει αυξημένο κίνδυνο. Τα τροχαία ατυχήματα είναι συχνά και οδηγούν συχνά σε θανάτους. Όλα τα χερσαία σύνορα προς τη Λιβύη μπορούν να κλείσουν σε σύντομο χρονικό διάστημα».
Η ελληνική αποστολή χρησιμοποίησε ακόμη χειρότερο δρόμο, απ΄αυτόν στον οποίο αναφέρονται οι στρατιωτικοί που έκαναν την εκτίμηση κινδύνου.
4. Γιατί τόση πίεση να γίνει άμεσα η αποστολή και τι επιπτώσεις είχε στην προετοιμασία;
Η βιασύνη αποδίδεται πλέον σε λόγους επικοινωνίας και μόνο. Η πληροφορία ότι οι Τούρκοι πήγαν στη Λιβύη οδήγησε σε εσφαλμένες αποφάσεις. Η αποστολή οργανώθηκε όπως-όπως, αφού το κυρίαρχο ζητούμενο ήταν να βγουν οι φωτογραφίες με την ελληνική αποστολή και τη σημαία. Οι φωτογραφίες βγήκαν πριν η αποστολή αναχωρήσει από το αεροδρόμιο της Ελευσίνας. Η τραγωδία είναι ότι η σημαία επέτρεψε στην Ελλάδα πάνω σε φέρετρα.
(ΦΩΤΟ/EUROKINISSI)
Πόσο μεγάλη ήταν η πίεση του προσωπικού να αναχωρήσει άμεσα για την Λιβύη, προκύπτει και από το γεγονός, ότι τα διαβατήρια των στρατιωτικών που είχαν επιλεγεί -άγνωστο με ποια κριτήρια- για την αποστολή, διακινήθηκαν μέσω της εφαρμογής Viber. Υπήρξε πρόβλημα με στρατιωτικούς που δεν είχαν διαβατήριο σε ισχύ και πιέστηκαν να το ανανεώσουν εντός ωρών.
Μερικά από τα μηνύματα που αντάλλαξαν τα μέλη της αποστολής μέσω Viber.
Είναι ενδεικτικό επίσης ότι το άοπλο τμήμα Ειδικών Δυνάμεων που θα πήγαινε στη Λιβύη, δεν γνώριζε ότι θα συνοδεύσει υγειονομικό τμήμα, ούτε πόσα άτομα θα ήταν. Γι΄ αυτό και τα «υλικά» που πήραν μαζί τους δεν έφταναν, ούτε για τα μισά μέλη της 19 μελούς αποστολής.
Ενδεικτικά του χάους και της προχειρότητας που επικράτησε λόγω της αφόρητης πίεσης που ασκήθηκε από ψηλά για άμεση αναχώρηση της αποστολής, είναι και τα μηνύματα που αντάλλαξαν μέλη της αποστολής με τον επικεφαλής Συνταγματάρχη, Θεοφάνη Δημάκο.
5. Γιατί άλλαξε την τελευταία στιγμή το αεροδρόμιο προσγείωσης;
Στην κατάθεσή του, ο τότε Διευθυντής Α΄ Κλάδου Υποστράτηγος, Προκόπιος Μαυραγάνης, λέει:
«Αρχικά, ο Γενικός Πρόξενος κ. Σταύρος Βενιζέλος, ανέφερε ότι το αεροδρόμιο προσγείωσης θα είναι το αεροδρόμιο Αλ Αμπράκ, το οποίο απέχει από τη Ντέρνα περί τα 72 χιλιόμετρα. Εν συνεχεία και κατόπιν σχετικής ενημέρωσης από τον Γενικό Πρόξενο της Ελληνικής Πρεσβείας στην Τρίπολη της Λιβύης, προς τον κ. Βενιζέλο, το ΕΘΚΕΠΙΧ, του ΓΕΕΘΑ ενημερώθηκε ότι το αεροδρόμιο της Αλ Αμπράκ είναι κλειστό λόγω καθίζησης και ότι ως αεροδρόμιο μετάβασης καθορίστηκε αυτό της Βεγγάζης που απέχει 290 χλμ.».
Μόνο που ο Επιτετραμμένος της Πρεσβείας της Ελλάδας στην Τρίπολη λέει στη δική του κατάθεση:
«Οι αρμόδιες λιβυκές αρχές της Τρίπολης μας ενημέρωσαν ότι δεν ήταν δυνατή η προσγείωση αεροσκαφών στο αεροδρόμιο Αλ Αμπράκ, λόγω υπερκορεσμού και έδωσαν ως εναλλακτικό αεροδρόμιο, το αεροδρόμιο της Βεγγάζης».
Ποια είναι η αλήθεια;
Σύμφωνα με τους χάρτες και τη φωτογραφία που δημοσιεύουμε το αεροδρόμιο Αλ Αμπράκ λειτουργούσε κανονικά! Στους χάρτες από το flight radar φαίνεται ότι την ίδια ώρα που το ελληνικό C-130 βρισκόταν στο αεροδρόμιο της Βεγγάζης, ιταλικό μεταγωγικό είχε προσγειωθεί στο Αλ Αμπράκ.Στον χάρτη φαίνονται το ελληνικό C-130 στην Βεγγάζη και το ιταλικό στο Αλ Αμπράκ.
Στη φωτογραφία από τον Guardian, μέλη της γαλλικής αποστολής στο αεροδρόμιο Αλ Αμπράκ, λίγες ώρες πριν από την άφιξη της δικής μας αποστολής που όμως έγινε στη Βεγγάζη. Άρα το αεροδρόμιο είχε πρόβλημα υπερκορεσμού το οποίο θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί με το να γίνει η αποστολή μας λίγα 24ωρα μετά.
Πόσο σημαντική ήταν η αλλαγή του αεροδρομίου για την ασφάλεια του προσωπικού; Αρκεί να δείτε στο χάρτη, πόσο απέχει το αρχικό αεροδρόμιο που είχε επιλεγεί για την προσγείωση του ελληνικού C-130 και πόσο απέχει αυτό της Βεγγάζης.
Οι συγκλονιστικές μαρτυρίες από τις καταθέσεις
Στην ΕΔΕ του ΓΕΕΘΑ κατέθεσαν όλοι οι επιζώντες στρατιωτικοί, διπλωμάτες, αλλά και Έλληνες που ζουν στην Λιβύη. Κατέθεσαν και όσοι είχαν ευθύνη για τον σχεδιασμό της επιχείρησης.
Ο τότε Επικεφαλής του Α΄ Κλάδου (Επιχειρήσεις) Προκόπης Μαυραγάνης δηλώνει στην κατάθεση του στην ΕΔΕ του ΓΕΕΘΑ:
«Κατά την άποψη μου, το ΓΕΕΘΑ σχεδίασε και εκτέλεσε την αερομεταφορά με απόλυτα ικανοποιητικό τρόπο, ελέγχοντας και καλύπτοντας την κάθε λεπτομέρεια, χωρίς κενά ασφαλείας. Το αυτό ισχύει και για μένα στο κομμάτι που μου αναλογούσε, δηλαδή στον συντονισμό ενεργειών για την αερομεταφορά του προσωπικού και των μέσων των ΕΔ και την επικοινωνία με το ΥΠΕΞ. Δεν υπήρξε καμία πρόκληση ασφαλείας και είχαν ληφθεί όλα τα απαιτούμενα μέτρα σε συντονισμό με το ΥΠΕΞ. Το ατυχές συμβάν αποδίδεται κατηγορηματικά σε τροχαίο δυστύχημα το οποίο οφείλεται στην μεγάλη ταχύτητα και στην πλημμελή τήρηση των κανόνων οδικής συμπεριφοράς του οδηγού του SUV που προσέκρουσε στο λεωφορείο».
Κι αφού όπως λέει όλα έγιναν άψογα, πώς θρηνούμε 5 νεκρούς; Επίσης, δεν γίνεται καμία αναφορά στη σαφή προειδοποίηση που υπήρχε σε σχέση με την εκτίμηση κινδύνου της αποστολής, όπου γινόταν σαφέστατη επισήμανση του κινδύνου τροχαίου δυστυχήματος.
Έτσι κι αλλιώς, οι καταθέσεις μελών της αποστολής που έζησαν τον εφιάλτη, ανατρέπουν την πεποίθηση των υψηλών κλιμακίων του ΓΕΕΘΑ ότι «όλα έγιναν καλά».
Από τα αποσπάσματα που δημοσιεύουμε, αναδεικνύεται η απόλυτη προχειρότητα στην προετοιμασία της αποστολής αλλά και η κόλαση που έζησαν όσοι βρέθηκαν μέσα στο φλεγόμενο λεωφορείο. Επιβεβαιώνουν πλήρως και προσθέτουν νέα σημαντικά στοιχεία σε όσα αναφέρει στην αγωγή που κατέθεσε κατά των υπουργών Εθνικής Άμυνας και ΥΠΕΞ στρατιωτικός που συμμετείχε στην αποστολή, το περιεχόμενο της οποίας έχουν αποκαλύψει οι Data Journalists.
Κατάθεση στρατιωτικού ιατρού
«Δεν γνώριζα όλα τα μέλη της αποστολής που ήταν στο λεωφορείο, δεν είχαμε προλάβει να γνωριστούμε, καθότι η διαδικασία έως εκεί χαρακτηριζόταν από βιασύνη και προχειρότητα. Γνώριζα μόνο τους υπόλοιπους τρεις γιατρούς, τον έναν ήδη από το 401 ΓΣΝΑ που συνυπηρετούμε και τους υπόλοιπους δύο από το αεροδρόμιο. Στο αεροδρόμιο της Ελευσίνας γνώρισα τις δύο νοσηλεύτριες και τον αρχαιότερο της ομάδας, τον κ. Δημάκο…
…«Η κατάσταση στο αεροδρόμιο της Βεγγάζης ήταν χαοτική με λόφους σκουπιδιών, τριγύρω χαμάληδες και διάσπαρτους οπλισμένους και μασκοφορεμένους στρατιώτες, οι οποίοι ήταν απειλητικοί και δεν κατάλαβα αν μας φρουρούν ή μας ελέγχουν»…
…«Έχω συμμετάσχει στην ελληνική δύναμη του Αφγανιστάν το 2001, από εκεί γνωρίζω και είχαμε εφαρμόσει ότι η ελληνική σημαία και ο σταυρός είναι προσβλητικά σύμβολα για τις μουσουλμανικές χώρες κι έτσι ακούγοντας τις οδηγίες του διερμηνέα αφαίρεσα τον σταυρό μου και τη σημαία και τα τοποθέτησα στο σακίδιο μου. Ήδη αντιλαμβανόμουν ότι διατρέχαμε κίνδυνο».
…«Κατά την διαδρομή ο άγνωστος σε εμένα και αμφίβολης ποιότητας Λίβυος οδηγός του λεωφορείου άρχισε να οδηγεί με πολύ μεγάλη ταχύτητα και επικίνδυνα. Σε έναν κακής ποιότητας ασφαλτόδρομο διπλής κατεύθυνσης χωρίς διαχωριστικό και με πάρα πολλές ανωμαλίες».
Είναι χαρακτηριστικό ότι άλλος στρατιωτικός ιατρός καταθέτει:
«Αξιοσημείωτο συμβάν είναι ότι μια ώρα περίπου πριν το δυστύχημα, είχε έρθει σε επαφή (σ.σ. το λεωφορείο που τους μετέφερε) με προπορευόμενο όχημα με τον καθρέφτη του οχήματος και το πίσω τμήμα του προπορευόμενου οχήματος, γεγονός που έγινε αντιληπτό και από εμένα και από τον Συνταγματάρχη Δημάκο και απευθείας το επισημάναμε και στον μεταφραστή για να του πει τι κάνει. Με βάση την απάντηση του ήταν εσκεμμένη η κίνηση από τον οδηγό μας γιατί το προπορευόμενο όχημα τον είχε κλείσει».
Ζήτησε ματαίωση της αποστολής;
Τα ερωτήματα που προκύπτουν για τον επικεφαλής της αποστολής Συνταγματάρχη Θεοφάνη Δημάκο είναι εύλογα: Βλέποντας την κατάσταση από τη στιγμή άφιξης της αποστολής και διαπιστώνοντας τις επικίνδυνες συνθήκες μεταφοράς του προσωπικού, γιατί δεν ματαίωσε την αποστολή; Επικοινώνησε με το ΓΕΕΘΑ ή με τον επικεφαλής της Διοίκησης Ειδικού Πολέμου Δημήτρη Χούπη -σήμερα Α/ΓΕΕΘΑ- για να τον ενημερώσει και να αιτηθεί διακοπή της αποστολής;
Ο ίδιος στην κατάθεση του επιβεβαιώνει ότι επικοινώνησε: «Με την άφιξη μας στο αεροδρόμιο της Βεγγάζης και αφού μπορέσαμε να ενεργοποιήσουμε το δορυφορικό internet, ενημέρωσα την αίθουσα επιχειρήσεων της Διοίκησης Ειδικού Πολέμου, όπου είχε συγκροτηθεί ομάδα που παρακολουθούσε την επιχείρηση καθώς και τον Διευθυντή του Α΄Κλάδου ΓΕΕΘΑ».
Εφόσον εξέθεσε την κατάσταση, οι κύριοι Χούπης, Επικεφαλής της ΔΕΠ και Μαυραγάνης Επικεφαλής του Α΄ Κλάδου του συνέστησαν να συνεχίσει την αποστολή;
Από τις μαρτυρίες των στρατιωτικών προκύπτουν σημαντικά στοιχεία και ευθύνες για όσους είχαν αναλάβει τον «σχεδιασμό» της αποστολής και την ασφάλεια της αποστολής. Καταθέτει ένας από τους στρατιωτικούς:
«Σε κάποια σημεία check points, παρατήρησα τεθωρακισμένα οχήματα άλλων αποστολών». Εμείς εμπιστευθήκαμε το δικό μας προσωπικό σε ένα κινέζικο λεωφορείο με έναν κακό οδηγό.
Το χάος και η θανάσιμη σύγκρουση
Άνδρας των Ειδικών Δυνάμεων που πήγαν άοπλοι στη Λιβύη, καταθέτει:
«Από την πρώτη ώρα που άνοιξε η ράμπα στο αεροδρόμιο της Βεγγάζης, αντικρύσαμε μια εικόνα που όλα ήταν σε μια κατάσταση βιαστική. Γρήγορα να ξεφορτωθούν τα υλικά και τα πράγματα της ανθρωπιστικής βοήθειας, με αποτέλεσμα εμείς να προσπαθούμε να πάρουμε τον γενικό έλεγχο της κατάστασης για να μην χαθούμε κι εμείς οι ίδιοι και να μην χάσουμε υλικά. Υπήρχε προσωπικό οπλισμένο, όχι δικό μας αλλά ντόπιο, με όπλα σε στάση περιπόλου στραμμένα προς εμάς. Απαγορευόταν να κινηθούμε κάπου εκτός του κλοιού».
Η ασφάλεια που υποτίθεται είχε συμφωνηθεί να παρέχουν οι Λίβυοι ήταν ανύπαρκτη, όπως προκύπτει από κατάθεση στρατιωτικού:
«Μετά από τον ανεφοδιασμό μας ξεκίνησε η φάλαγγα και ανά τακτά χρονικά διαστήματα χάναμε τις ασφάλειες, επιταχύνανε και φεύγανε μπροστά με αποτέλεσμα να επιταχύνει και ο οδηγός του λεωφορείου για να τις προλάβει. Βρεθήκαμε σε ένα επικίνδυνο περιστατικό που έκανε προσπέραση μια νταλίκα ενώ ερχόταν αυτοκίνητο από το αντίθετο ρεύμα και βρεθήκαμε νταλίκα, λεωφορείο και αυτοκίνητο σε λωρίδα διπλής κυκλοφορίας, για να προλάβουμε την ασφάλεια».
Η σύγκρουση με το φορτηγάκι
Από τις καταθέσεις προκύπτουν τα εξής:
«Στις 14:50 ώρα Λιβύης, 15:50 ώρα Ελλάδας έγινε το δυστύχημα στον δήμο Τζαμπάλ Αλ Ακτάρ. Εκείνη την ώρα ήμουν ξύπνιος και είδα σε ανοιχτή στροφή με βάση την κατεύθυνση μας ένα όχημα Toyota μαύρο κινούμενο στην αντίθετη κατεύθυνση με υπερβολική ταχύτητα να βγαίνει εκτός δρόμου να χτυπάει σε μεγάλες πέτρες έξω από το δρόμο και να πετάγεται προς τα πάνω. Στη συνέχεια ο οδηγός φάνηκε να στρίβει προς τα αριστερά για να επανέλθει στο δρόμο και να επιταχύνει για να επανέλθει στο οδόστρωμα. Όταν έπιασαν οι μπροστά ρόδες στην άσφαλτο ήρθε προς τα πάνω μας περνώντας ξυστά από την μπροστινή ασφάλεια. Με το που είδα ότι έρχεται να μας χτυπήσει φώναξα σφιχτείτε και έσκυψα το κεφάλι πίσω από το μπροστινό κάθισμα. Έγινε η σύγκρουση και είδα ότι το λεωφορείο είχε σηκωθεί προς τα πάνω και χτύπησε εκτός δρόμου στα χώματα».
Κόλαση φωτιάς, πανικός και θάνατος
Όσα ακολούθησαν είναι τραγικά και περιγράφονται στις μαρτυρίες όσων επέβαιναν στο λεωφορείο νεκροφόρα:
«Ακαριαία με την ακινητοποίηση του λεωφορείου εκτός δρόμου άρπαξε και φωτιά. Φώναξα φωτιά, έλυσα τη ζώνη και έβγαλα το μαχαίρι με τον κρυσταλοθραύστη για να σπάσω το τζάμι. Μου πήρε δύο χτυπήματα για να σπάσω το τζάμι και μόλις έσπασε είδα ότι η φλόγα ήταν ήδη στο λεωφορείο και έκαιγε με μανία. Χωρίς να καταλάβω βρέθηκα εκτός λεωφορείου με το ένα πόδι μου εγκλωβισμένο στο παράθυρο».
Ο επικεφαλής της αποστολής περιγράφει:
«Δευτερόλεπτα πριν τη σύγκρουση σηκώθηκα πλάγια από τη θέση μου για να πάρω κάτι από το σακίδιο πλάτης που είχα δίπλα μου κι εκείνη τη στιγμή ένα ίσως δευτερόλεπτο πριν τη σύγκρουση, είδα το όχημα το οποίο ερχόταν πάνω μας. Στη συνέχεια ένιωσα τη σύγκρουση η οποία ήταν σφοδρότατη και ένιωσα τον εαυτό μου να εκσφενδονίζεται από το μπροστά μέρος του λεωφορείου και στη συνέχεια να προσκρούει στο έδαφος αρκετά μέτρα μακριά. Αμέσως μετά γύρισα το κεφάλι μου δεξιά και είδα το λεωφορείο να φλέγεται. Λόγω του τραυματισμού μου στη λεκάνη δεν μπορούσα να κουνηθώ αλλά σύντομα ήρθαν κοντά μου δύο από τα στελέχη του ΕΤΑ και ένας από τη ΜΕΕΔ όπου με τράβηξαν μακριά από το φλεγόμενο λεωφορείο. Κάποια στιγμή κι ενώ βρισκόμουν εκτός του λεωφορείου άκουσα μια όχι μεγάλης έντασης έκρηξη».
Άλλος στρατιωτικός περιγράφει:
«Αντιλήφθηκα μια έκρηξη, φωτιά, καπνούς και πανικό. Στα δεξιά μου κάποιος έσπασε με τα χέρια του και με επίμονη προσπάθεια το πλαϊνό τζάμι. Πήδηξαν δυο άνθρωποι πριν από μένα από το συγκεκριμένο σπασμένο παράθυρο. Είχα ήδη αρχίσει να καίγομαι και να εισπνέω καπνό. Ύστερα από τους δύο πήδηξα κι εγώ από το παράθυρο με κίνηση βουτιάς. Πέφτοντας έσβησε η φωτιά από το χιτώνιό μου, ούρλιαζα για βοήθεια, έπεσα σε χώμα και χτύπησα σε πόδια, γόνατα, ισχία και σε όλο μου το στήθος. Σηκώθηκα άμεσα και κινήθηκα προς τα πίσω μακριά από το λεωφορείο το οποίο καιγόταν πίσω μου. Εκτιμώ ότι σώθηκα για 5 δευτερόλεπτα».
Ποιοι ήταν οι Λίβυοι που έπεσαν πάνω στο λεωφορείο και τα σενάρια
Από την πρώτη στιγμή σενάρια για τρομοκρατική επίθεση κατά της ελληνικής αποστολής άρχισαν να κυκλοφορούν. Κάποιοι ενέπλεξαν και τους Τούρκους που έχουν σημαντική παρουσία στη Λιβύη. Τα σενάρια διαψεύστηκαν κατηγορηματικά και είναι αλήθεια ότι από τις καταθέσεις των στρατιωτικών στην ΕΔΕ του ΓΕΕΘΑ δεν μπορεί υποστηρίξει οποιοσδήποτε κάτι τέτοιο. Σε μία μόνο μαρτυρία στρατιωτικού ιατρού αναφέρεται: «Στέλεχος περιπατητικό που συνομίλησε μαζί μου μου εκμυστηρεύτηκε ότι γίναμε στόχος ότι μας χτύπησαν και ότι πρέπει να κάνουμε γρήγορα».
Ποιοι ήταν οι έξι Λίβυοι που επέβαιναν στο φονικό SUV;
Όλοι μαζί σε μια φωτογραφία. Από αριστερά εκτός του στρατιώτη:
Ο Nahi bin Saud, ο δημοσιογράφος και ιδιοκτήτης του SUV Muhammad Al- Majabri, ο Youssef Al Dinali , o Al -aid / Belaid Al Tawarghi ,ο Muhammad Al Zlitni και ο Hashim Al Sheikchi/Sharif.
Τι ήταν και τι έκαναν με το SUV; Σύμφωνα με τον Abdul Raouf επικεφαλής της ΜΚΟ Al-Khader Fazaa Youth Bwnghazi το SUV δραστηριοποιούνταν σε club 4×4.
Το κατηγορώ των στρατιωτικών
Τα όσα καταθέτουν κάποιοι από τους στρατιωτικούς για το πώς εστάλησαν στη Λιβύη είναι συγκλονιστικά. Μερικά μόνο αποσπάσματα από τις καταθέσεις:
«Μέχρι και τώρα που μιλάω, δεν έχω γνώση καμίας διαταγής σχεδιασμού και εκτέλεσης της αποστολής… Όλα έχουν γίνει στο προφορικό και είναι έκδηλη σε εμένα η βιασύνη, η πρεμούρα το να προλάβουμε κάτι, η προχειρότητα, η ασάφεια, η επιπολαιότητα».
«Η αποστολή ξεκάθαρα σε εμένα σήμαινε περισσότερο ένα επικοινωνιακό παιχνίδι που κατέληξε σε φιάσκο, παρά η πραγματική βοήθεια ανθρώπων».
(ΦΩΤΟ/EUROKINISSI)
«Θεωρώ ότι υπήρξαν ελλείψεις στον σχεδιασμό -οργάνωση, στις επικοινωνίες και στα θέματα ασφαλείας -μεταφοράς προσωπικού και οχημάτων. Χαρακτηριστικά, δεν υπήρχε σαφής αποστολή καθώς και τόπος εγκατάστασης και δράσης. Το υγειονομικό κινήθηκε μόνο με προφορική διαταγή χωρίς λεπτομέρειες».
«Υπεύθυνο θεωρώ αυτόν που σχεδίασε την αποστολή»
Τελικά ποιος σχεδίασε αυτή την αποστολή; Πώς σχεδιάζεις μια αποστολή που εγγράφως δεν υπάρχει; Όλα έγιναν προφορικά.
Πουθενά δεν υπάρχει η υπογραφή του τότε Α/ΓΕΕΘΑ Κων/νου Φλώρου. Δεν τέθηκε ποτέ θέμα ευθυνών του, αποστρατεύθηκε ως Επίτιμος Α/ ΓΕΕΘΑ και σήμερα απασχολείται στον ιδιωτικό τομέα και συγκεκριμένα στον όμιλο ΑΝΤ1. Συχνά, δε, εμφανίζεται ως αναλυτής στο δελτίο ειδήσεων του τηλεοπτικού σταθμού.
Όπως και ο τότε Επικεφαλής του Α΄ Κλάδου (Επιχειρήσεις) Προκόπης Μαυραγάνης ο οποίος αποστρατεύτηκε κανονικά φέτος.
Ο επικεφαλής της αποστολής Συνταγματάρχης Θεοφάνης Δημάκος, υπηρετεί ακόμη. Θα μπορούσε να είχε ματαιώσει την αποστολή με τόσα θέματα ασφαλείας που είχαν προκύψει. Δεν το έκανε, είτε με δική του απόφαση, είτε με διαταγή από την Αθήνα.
Ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στη Βεγγάζη Σταύρος Βενιζέλος μετατέθηκε στην Αυστραλία.
Στο αρχείο
Η υπόθεση σε ό,τι αφορά στο ΥΠΕΞ και τις ευθύνες του, μπήκε ήδη στο αρχείο. Μετά απ΄ όλα αυτά, μαντέψτε που κατέληξε το πόρισμα της ΕΔΕ του ΓΕΕΘΑ, όπου έχουν κατατεθεί όλα όσα διαβάσατε:
«Δεν προκύπτει οποιουδήποτε βαθμού και εύρους πειθαρχική ευθύνη σε βάρος οποιουδήποτε στελέχους υπηρετούντος στο ΓΕΕΘΑ ή σε έτερο Γενικό Επιτελείο».
Μένει να διαπιστώσουμε αν το «έχω εμπιστοσύνη στην ελληνική δκαιοσύνη» θα επιβεβαιωθεί τουλάχιστον στην περίπτωση της Λιβύης
Στον χάρτη φαίνονται το ελληνικό C-130 στην Βεγγάζη και το ιταλικό στο Αλ Αμπράκ.
